یکی از مهمترین نکات فنی که تمامی سازندگان سازههای بتنی باید به آن توجه داشته باشند موضوع بسیار پر اهمیت کیورینگ و عملآوری بتن میباشد.
توجه داشته باشید اگر بتنی را با بهترین مصالح و مواد افزودنی بتن متناسب طراحی کنیم، با دقیقترین شکل و لحاظ نمودن نهایت حساسیتهای مرتبط بسازیم و به بهترین شکل اجرا کنیم اما عملآوری آن درست انجام نشود نتیجه کار با بتنهای غیرحرفهای کاملا یکسان خواهد بود.
ضعف در انجام فرآیند عملآوری بتن (کیورینگ) منجر به تبخیر آب از بتن و عدم پیشرفت صحیح واکنش هیدراسیون شده و با بروز ترکهای سطحی تا عمیق در بتن مواجه میشویم. البته مقدار ترکهای یاد شده تحت تاثیر شاخص دمای هوا شدت و ضعف پیدا میکند.
در اجرای بتن به ویژه بتنریزی در شرایط آب و هوایی خشن نظیر مناطق گرمسیر، سردسیر و یا مناطق تحت وزش باد شدید، ناظرین و مجریان باید توجه ویژهای به نحوه عملآوری مقاطع بتنی تازه ریخته شده یا مقاطعی که قالب آنها تازه باز شده داشته باشند، تا با روشهای عملآوری صحیح از پدیده جمعشدگی (shrinkage) جلوگیری کنند.
بر اساس تعریف آییننامه بتن ایران(آبا) عملآوری بتن به عملیات زیر اطلاق میگردد:
هر روشی که به تداوم حضور آب اختلاط در بتن در دوره سخت شدن اولیه منجر شود، مانند آبپاشی یا پوششهای خیس اشباع شده.
به هر روشی که به وسیله آن از کاهش آب اختلاط از طریق پوشاندن یا اندود کردن سطح آن جلوگیری کند، مانند استفاده از نایلون، کاغذهای ضد آب یا کاربرد ترکیبات عملآورنده غشایی.
هر روشی که به کمک آن کسب مقاومت بتن از طریق دادن گرما یا رطوبت تسریع شود، مانند استفاده از بخار یا قالبهای گرم، مشروط بر آنکه بر ویژگیها و پایایی بتن اثر نامطلوب نداشته باشد.